تحلیل ظرفیت بهینه نیروگاهی در ایران و بررسی اثرات صرفه جویی مصرف انرژی برآن

نیاز مبرم و فزاینده به انرژی الکتریکی به ویژه در بخش های صنعتی، خانگی، تجاری و کشاورزی از یک سو و محدودیت منابع انرژی فسیلی در کنار افزایش نگرانی­های زیست محیطی ناشی از مصرف این منابع برای تولید برق از سوی دیگر، لزوم برنامه ریزی بلندمدت برای فرآیند عرضه و مصرف انرژی الکتریکی را اجتناب­ناپذیر ساخته است. هدف اصلی این مطالعه، ارزیابی اثرات صرفه جویی انرژی بر توسعه بخش نیروگاهی کشور می باشد. بر این اساس، با به کارگیری ابزار تحلیلی مناسب توسعه سیستم عرضه برق در  قالب سناریوهای ادامه روند کنونی و صرفه جویی انرژی با یکدیگر مقایسه می شوند. برای انجام این مهم، با بهره گیری از مدل message، سیستم عرضه انرژی الکتریکی کشور برای یک افق زمانی 35 ساله از سال 1395 تا 1430 مدل سازی می شود. در این مدل، کل هزینه های سیستم عرضه انرژی الکتریکی به منظور تأمین تقاضای نهایی برق حداقل می گردد. یافته های این مطالعه حاکی از آن است ظرفیت نصب شده از حدود 73 هزار مگاوات در سال 1393 با رشد سالانه معادل 6/3 درصد در پایان دوره  بر اساس سناریوی مرجع به 250 گیگاوات خواهد رسید که این رقم بر اساس سناریوی صرفه جویی انرژی به میزان 90 گیگاوات کاهش یافته و در پایان دوره با رشد سالانه ای معادل 4/2 درصد به 160 گیگاوات خواهد رسید. این مسأله هزینه های سرمایه گذاری اولیه را به میزان 75 میلیارد دلار در طول دوره مطالعه کاهش می دهد.